خاطرات پرسنل اورژانس 115

سقوط در چاه

با اعلام اتاق فرمان سریع برای مأموریت اعزام شدیم . همزمان با ما نیروهای آتش نشانی هم در محل حادثه حاضر شده بودند . محل حادثه جایی بود که برای ساخت برج جهان نما در اصفهان آماده می کردند.یک کارگر افغانی در یک چاه قدیمی سقوط کرده بود و از شانس بدش بعد از سقوط توی چاه یه مقدار خاک هم ریخته بود توی چاه طوری که کاملاً زیر خاک مدفون شده بود . خودمون رو بالای چاه رسوندیم . چاه حداقل 3 متر عمق داشت . دوستاش و کارگرهای دیگه تا رسیدن ما، کمک کرده بودند و خاکها رو از روی صورتش کنار زده بودند تا راه هوایی اش بسته نشه و بتونه نفش بکشه . متأسفانه مردم هم طبق معمول در محل تجمع کرده بودند و این مسئله کار امداد رسانی را مشکل تر می کرد چون هر لحظه احتمال خطر ریزش دهانه چاه بیشتر و بیشتر می شد.

با درخواست همکاری از مردم و متفرق کردن آنها ، اولین اقدام ما کمک به وضعیت تنفس مصدوم بود . حالا باید صبر می کردیم تا آتش نشانها دیواره چاه را تثبت کنند و مصدوم را از چاه بیرون بیارند ، ولی اون به اکسیژن نیاز داشت و از ناحیه قفسه سینه تحت فشار بود. چند تا لوله اکسیژن را به هم وصل کردیم تا طول لوله طولانی تر بشه و بالاخره ماسک اکسیژن را به صورت کارگر مصدوم رسوندیم حالا دیگه بهتر می تونست نفس بکشه.

مأمورین آتش نشانی ابتدا اطراف چاه رو گچ زدند تا بیشتر از این ریزش نکند و جان کارگر به مخاطره نیفتد سپس کم کم خاکها رو کنار زدند تا جایی که دستهای کارگر آزاد شد .

جالب اینجا بود که با توجه به تنگی چاه و اینکه کسی نمی تونست وارد چاه بشه و کنار مصدوم باشه، خود کارگر افغانی به نیروهای آتش نشان کمک می کرد و با سطل خاکها را بیرون می داد روند کار خیلی آهسته و کند پیش می رفت ولی خب اینقدر این کار را ادامه دادند تا کم کم پاهایش هم آزاد شد و از اون زندان خاکی نجات پیدا کرد و خوشبختانه این مأموریت علی رغم استرس زیاد با خاطره ای خوش به پایان رسید .